WAAROM al dat LIJDEN ?!
Hoe kan God al dat lijden aanzien?
Waarom maakt Hij daar niet gewoon een eind aan?
Waar komt het kwaad vandaan?
Voor de meesten van ons onbegrijpelijke zaken, vooral als daarbij nog beweerd wordt dat God liefde is ook nog.
God krijgt vaak de schuld. Maar dat is natuurlijk ook onze aard: de ander de schuld geven.
ALS GOD BESTAAT, WAAROM DAN AL DIE ELLENDE?
WAAROM DOET HIJ DAAR NIETS AAN ?
Hij heeft toch alle macht? En Hij is toch een God van liefde? Waarom roept Hij dan geen halt toe aan al die hongersnoden en aardbevingen en oorlogen? Waarom bevrijdt Hij ons niet uit onze persoonlijke ellende?
En omdat wij dan geen antwoord krijgen laten wij Hem maar links liggen of worden verbitterd tegen Hem.
God is liefde. Maar al was Hij dat niet, dan bleef Hij toch God en wij maar schepseltjes.
Jesaja, één van de oude profeten, zei eens:
Wee degene die de strijd aanbindt met Hem door wie hij gevormd is – een potscherf tussen de potscherven. Zegt de klei soms tegen de pottenbakker: Wat ben je eigenlijk aan het maken? of: Deze pot heeft niet eens oren! (Jes. 45:9)
Job, die een flinke portie lijden te verduren heeft gehad, had dit ingezien. Hij was rechtvaardig en doorstond de beproeving die God in zijn leven had laten komen. Toch had ook hij op een gegeven moment ook een grote mond opgezet.
Helemaal aan het einde van het boek Job lezen we:
En Jahweh vervolgde: Een mens die met de Ontzagwekkende twist – kan hij Hem iets leren? Laat hij die God terechtwijst op dit alles antwoorden!
En Job antwoordde Jahweh: Ik ben onaanzienlijk. Wat zal ik U antwoorden? Ik leg mijn hand op mijn mond. Ik heb eenmaal gesproken en zeg niets meer, tweemaal – en doe er het zwijgen toe. (Job 40:1-5)
Als wij een nederige houding aannemen zoals Job, dan zal God ons vroeg of laat wel antwoorden.
God weet dat deze uitroepen van “waarom?!” niet alleen opstandigheid zijn, maar ook voortkomen uit vertwijfeling en uit een oprecht verlangen om te begrijpen wat er aan de hand is.
Laten we bij het begin beginnen.
HOE ONTSTOND HET KWAAD ?
God is liefde. Vanuit Zijn liefde heeft Hij alles en iedereen geschapen.
Zijn eerste schepselen waren de engelen.
Liefde geeft de ander de vrijheid, om Zijn liefde te beantwoorden… of niet.
Hij had alles zó kunnen maken dat iedereen niet anders kon dan Hem lief te hebben en te gehoorzamen. Maar dat wilde God niet, want waar geen vrijheid is, daar kan de echte liefde niet groeien.
God heeft zichzelf kwetsbaar opgesteld.
De val van de satan
Voordat de mens geschapen werd vond er iets verschrikkelijks plaats in de hemel: een engel – waarschijnlijk de belangrijkste – viel. Onder andere in Ezechiël 28:12-19 kun je lezen wat er in hem omgegaan is: ‘Lucifer’ begon meer en meer naar zichzelf te kijken; de liefde die hij had gekregen om te geven richtte zich steeds meer op hemzelf. Hij werd ijdel en trots en verlangde uiteindelijk in macht gelijk te worden aan God.
Hij koos voor zichzelf in plaats van voor God; hij koos voor zelfzucht in plaats van voor liefde… en hij viel. En hij trok vele andere engelen met zich mee in zijn val. De haat was geboren en alle kracht, intelligentie en vele andere gaven die hij en de andere engelen van God hadden gekregen kwamen in dienst van die haat.
De val van de mens
De aarde in al zijn pracht werd geschapen. En God schiep de mens naar Zijn beeld en gaf hen een taak in dat heerlijke paradijs:
Wees vruchtbaar en word talrijk, bevolk de aarde en breng haar onder je gezag: heers over de vissen van de zee, over de vogels van de hemel en over alle dieren die op de aarde rondkruipen. (Gen. 1:28)
Je kunt eigenlijk zeggen dat de mens als onderkoning over de aarde werd aangesteld. Vanuit Gods inspiratie en vanuit die vriendschapsband met Hem zou dat één prachtige harmonie geworden zijn en de aarde één grote openbaring van Gods gedachten en gevoelens.
Maar de mens viel…in hetzelfde gat als de satan: die van de zelfzucht. De mens kwam in de macht van de satan en zij werden uit het paradijs verdreven. Ziekten en dood kwamen in hun leven.
De eerst zo warme band met God maakte nu plaats voor verdriet, angst, onzekerheid en eenzaamheid. Innerlijk nam de bevuiling toe: egoïsme, haat, afgunst en smerige gedachten. En omdat de aarde onder zijn verantwoordelijkheid viel, ging ook deze achteruit, zelfs het dieren- en plantenrijk werden in hoge mate gewelddadig en giftig.
Gevallen engelen, gevallen mensen – de profeet Hosea beschreef 2750 jaar geleden het uiteindelijke gevolg hiervan:
Er bestaat geen trouw en geen vroomheid meer, en van God wil men niet meer weten. Zweren en liegen, moorden en stelen en echtbreken zijn er schering en inslag, bloedbad volgt op bloedbad. Daarom verdroogt het land en kwijnen al zijn bewoners weg; de vogels in de lucht, de dieren op het veld, de vissen in de zee komen zelfs om. (Hosea 4:1-3)
WAAROM GAF GOD HET KWAAD BESTAANSRECHT ?
Toen God de mens in de hof van Eden plaatste en ze waarschuwde voor de boom van kennis van goed en kwaad, liet Hij daar ook de satan toe. In al Zijn liefde en pijn wilde Hij de mens beproeven: zouden zij voor Hem kiezen en voor de liefde?
We weten het allemaal: de duivel won de eerste slag.
God had de satan direct kunnen vernietigen, maar dat deed Hij niet. Gods achting voor Zijn schepselen gaat zó ver, dat Hij zelfs degenen die tegen Hem kiezen bestaansrecht laat.
Maar hij werd wel vervloekt: … stof zul je eten, je hele leven lang. Vijandschap sticht ik tussen jou en de vrouw, tussen jouw nageslacht en het hare, hij zal je kop verbrijzelen en jij hem de hiel.
Liefde gaat ver
God zou God niet zijn als Hij niet juist in die puinhoop een uitdaging zag nog meer van Zichzelf te laten zien en nog meer van Zichzelf te geven.
Satan en zijn kornuiten hebben in Gods volle tegenwoordigheid voor zichzelf gekozen. Zij zijn verstrikt geraakt in zichzelf en God toont geen medelijden. Maar tegenover ons mensen stelt Hij zich anders op.
Ik ben God ontrouw geweest en beantwoordt nog Zijn liefde vaak niet zoals de liefde dat vraagt. Mijn hart breekt op z’n tijd, maar dan ervaar ik Zijn grote vergeving. Door de puinhopen in mijn leven leer ik Gods liefde veel dieper kennen dan dat ik ooit gekend zou hebben als ik niet gezondigd had.
En zo leer ik Zijn vergevingsgezindheid kennen, Zijn geduld – Zijn grootheid in de liefde. Daardoor ga ik meer van Hem houden en me meer aan Hem hechten.
Wij mensen kunnen Hem dieper leren kennen dan de engelen, door de heilige Geest zelfs de diepste geheimen van Zijn hart, geheimen waarin zelfs engelen verlangen door te dringen, zoals Petrus ons in de Bijbel vertelt.
‘Dankzij’ het kwaad komt Gods mentaliteit, Zijn goedheid, in het volle licht te staan. Paulus geeft hier echter direct een waarschuwing bij: zullen wij het kwade doen zodat het goede eruit voortvloeit? Volstrekt niet! (Rom. 3:6). Dat doen we dus ook niet …
God heeft een onverwoestbare almacht en een onverwoestbare liefde zodat Hij zelfs het kwade ten goede keert, en hoe!
God laat het goede en het kwade zijn beloop
Nu de mens ervoor gekozen heeft de vrucht van kennis van goed en kwaad te nemen, moet hij die ook helemaal nemen… en opnieuw kiezen.
Voor het goede kiezen houdt in: tijdelijk lijden vrijwillig ondergaan (de zelfverloochening). Voor het kwade kiezen houdt in: lol hebben, zelfverloochening ontlopen en tijdelijk en eeuwig lijden tegemoet gaan.
Pas als een mens in allerlei opzichten beproefd is geweest, en volhardt in zijn zelfzucht, kan hij of zij veroordeeld worden.
En zo kan de oprechte mens pas volledig één met Jezus worden, Zijn bruid zijn, als hij of zij alles overwonnen heeft, alle duisternis uit zich weg heeft laten trekken.
Daar zal een gebaande weg lopen, Heilige weg’ genaamd,
Geen onreine zal die betreden.
Over die weg zullen zij gaan
Maar dwazen zijn er niet te vinden.
Geen leeuw of roofdier zal daar komen,
Geen enkel wild dier dwaalt er rond,
Ze blijven er allemaal weg,Alleen zij die verlost zijn zullen daar gaan.
Zij die Jahweh heeft bevrijd, keren terug.
Jubelend komen zij naar Sion,
Gekroond met eeuwige vreugde.
Gejuich en vreugde trekken de stad binnen,
Gejammer en verdriet vluchten eruit weg.
WAT IS DE FUNCTIE VAN HET LIJDEN ?
Toen Adam en Eva gezondigd hadden, zei God: vanaf nu zal lijden jullie deel zijn. Maar waarom? Was dat een wraak?
Lijden zien wij als een vijand, logisch. Toch zijn er mensen die dankbaar zijn dat zij lijden hebben gekend. Hun geest is rijker geworden en hun hart wijder.
Als wij bijvoorbeeld een ontsteking hebben doet dat meestal goed pijn – dat lichaamsdeel schreeuwt om aandacht, gelukkig maar anders zouden wij het niet of te weinig opmerken zodat het uiteindelijk ons lichaam kan verwoesten. Pijn vraagt om verzorging, pijn drijft ons naar de dokter.
Toen Adam en Eva verleid waren door de grootste ziektekiem die in het heelal rondhangt voegde God lijden toe. Het lijden zou hen en ons bewust houden van de ziekte die we opgelopen hebben. Het lijden moet ons terugdrijven naar de Geneesheer. Zonder lijden zouden we eeuwig rondlopen met onze ziekte.
God voegde lijden toe. Dat was een uiting van Zijn liefde. In het boek Job wordt iets van die sluier opgelicht:
Juist door de ellende redt Hij de ellendige en door de verdrukking opent Hij hun oor. Zo lokt Hij ook ú uit de muil van de nood. (Job. 36:15)
Het lijden is dus vaak een medicijn.
Door zondigen slibt het hart dicht en wordt het hard. Dan is het voor God bijna niet meer bereikbaar. Hij wil ons van bekering spreken, maar dat horen wij niet graag. Hij wil ons redden van een verschrikkelijke vernietiging, maar dat beseffen wij nauwelijks. Daarom laat God lijden toe – het kan ons bereidvaardiger maken om te horen. Lijden is een redplank voor hen die lijden. Wees attent als je lijdt, want de reddingsboei word je toegeworpen.
Het gevaar waarin wij verkeren is zó ernstig, lijden toont ons die ernst.
En lijden helpt ons onze zonden én de veelbelovende wereld los te laten.
Laten wij ons niet overgeven aan opstandigheid, bitterheid, zelfmedelijden, of vlucht in allerlei schijntroost, want juist dit gedrag houdt de bevrijding bij ons weg.
Zonder lijden is er geen herstel; zonder weeën is er geen geboorte van nieuw leven. In dat licht spreekt Jezus dan ook als Hij het heeft over de eindtijd:
Jullie zullen berichten horen over oorlogen en oorlogsdreiging. Laat dat je dan niet verontrusten, die dingen moeten namelijk gebeuren… (Matt. 24:6)
HEEFT LIJDEN VOOR EEN GELOVIGE NOG ZIN ?
Wij hebben allemaal te lijden omdat wij in een gebroken wereld leven, vol ziekten, ongelukken en liefdeloosheid in alle vormen. Daar kunnen we niet aan ontsnappen, al zouden we het klooster invluchten.
Maar … en dat is een groot wonder: voor iemand die zichzelf volkomen aan God heeft toevertrouwd wordt het lijden een dienstknecht van zijn geluk, hoe raar dat ook klinkt.
Niets zal jullie kunnen schaden, belooft Jezus, en Paulus voegt eraan toe:
En wij weten dat voor wie God liefhebben, voor wie volgens zijn voornemen geroepen zijn, alles ten goede wordt gekeerd. (Rom. 8:28). Zelfs de problemen dus en het schijnbaar zinloos lijden. Maar hoe?
Problemen en ellende duwen ons naar God toe
Problemen en momenten van lijden zijn traptreden naar God toe. Als je Hem eenmaal hebt leren kennen ga je bij Hem schuilen als je het moeilijk hebt. En hoe moeilijker je het hebt, hoe dieper je bij Hem wegschuilt. Hoe dieper je bij Hem wegschuilt, hoe beter je Hem leert kennen en hoe rijker, vrijer en blijer je wordt.
Een andere reactie op lijden zou verbittering kunnen zijn, maar dat leidt tot niets goeds.
De Bijbel vergelijkt Jezus verschillende malen met iemand die zilver of goud loutert. Door het edelmetaal te verhitten smelt het en komen de onzuivere bestanddelen naar boven drijven, zodat ze verwijderd kunnen worden. Zo moeten wij ook van tijd tot tijd de ‘oven’ in om het kwade en goede in ons te scheiden. Zonder lijden gaat dat gewoon niet. Pijn haalt het goede en het slechte in ons naar boven en het ligt aan onze gezindheid aan welke van die twee wij ons zullen hechten.
Lijden vormt
Als je bijvoorbeeld het verlangen hebt meer liefde te bezitten, dan kan het zijn dat God iemand in je omgeving brengt die je geweldig irriteert. Je moet vechten en worstelen om hem of haar lief te hebben. Maar juist door deze strijd heen wordt je sterker in de liefde, als je tenminste strijdt vanuit je relatie met Jezus. Dankzij dit probleem en deze strijd krijgt Christus’ gezindheid meer vorm in je. Het is het boetseren van je karakter door de pottenbakker.
Ook Jezus moest door lijden heen gevormd worden. Niet dat Jezus zondig was, maar Hij moest in zijn jeugd getraind worden te heersen over zijn menselijke natuur, ook zijn karakter moest gevormd worden. In de Hebreeënbrief wordt dit aangetipt:
Hoewel hij zijn Zoon was, heeft hij moeten lijden,
en zo heeft hij gehoorzaamheid geleerd. (Hebr. 5:8)
Dus hoeveel te meer wij!
Lijden doet ons ook vaak de zin van het leven realiseren en duwt de minder belangrijke dingen naar de achtergrond.
Lijden maakt sterk
De rechtvaardige treft menige rampspoed, maar Jahwe redt Hem uit dit alles. (Psalm 34:20)
Ons zelfvertrouwen wordt zo omgezet in Godsvertrouwen.
Met Hem zijn wij meer dan overwinnaars, zegt de Bijbel. Wij hebben een goddelijke overwinningskracht ontvangen door de doop in de heilige Geest. Alle problemen en lijden dat op ons afkomt trainen ons in het hanteren van die kracht. Onze geestelijke spieren worden zo getraind zodat wij ook anderen in hun moeilijkheden kunnen helpen.
Iemand die getraind is om alles vanuit Gods standpunt te bezien – het doel te zien waar alles toe leidt – zal het lijden met grotere moed en vaker zelfs met vreugde kunnen dragen. Kaleb, een van de twaalf verspieders uit Mozes’ tijd, was zo iemand. Toen hij problemen, zo groot als reuzen, op zich af zag komen (letterlijk reuzen), werd hij enthousiast: Laat ze maar komen, ze zijn voor mij als eten!
Eén van de reuzen die op de gelovigen afkomen, of af zullen komen, zijn vervolgingen. De Bijbel belooft het: Allen die vroom en in eenheid met Christus Jezus willen leven, zullen worden vervolgd. (2 Tim. 3:12)
De gelovigen zullen erdoor gelouterd worden, de wereld zal beter zien wie Jezus is, en de kerk zal erdoor groeien. Dit leert de geschiedenis ons.
Lijden leert ons medeleven
Mensen die veel lijden hebben gekend kunnen anderen vaak veel beter troosten, bemoedigen, helpen en dat leven en die liefde doorgeven die ze zelf van God ontvangen hebben gedurende hun moeilijke tijden.
Hij troost ons in alle tegenspoed, zodat wij in staat zijn anderen te troosten in al hun noden. (11 Cor. 1:4)
Lijden kan voor een gelovige ook een bestraffing zijn
Als wij ons tot zonde laten verleiden, dan roept God ons zo tot inkeer. En zo beschermt hij ons tegen de gevolgen van de zonde: vernietiging. Het is dan een bescherming.
Kind, minacht de tucht van de Heer niet,
Laat u door zijn straf niet ontmoedigen.
Want de Heer tuchtigt hen die Hij liefheeft,
Hij straft ieder die Hij als zijn kind erkent.
Het lijden dient om u te verbeteren en op te voeden. (Hebr. 12:5-7)Iedereen die ik liefheb wijs ik terecht en bestraf ik.
Zet u dus volledig in en breek met het leven dat u nu leidt.
Ik sta voor de deur en klop aan.
Als iemand Mijn stem hoort en de deur opent,
zal Ik binnenkomen, en we zullen samen eten,
Ik met hem en hij met Mij.
Wie overwint zal samen met Mij op mijn troon zitten,
net zoals Ik zelf overwonnen heb
en samen met mijn Vader op zijn troon zit. (Openb. 3:19)Kom, laten wij teruggaan naar Jahweh !
Hij heeft ons verscheurd, Hij zal ons genezen;
De hand die sloeg, zal ons verbinden.
Hij redt ons na twee dagen van de dood,
De derde dag doet Hij ons opstaan:In Zijn nabijheid zullen wij leven.
Dan zullen wij Hem kennen
Ernaar jagen om Jahweh te kennen.Even zeker als de dageraad zal Hij komen,
Hij komt naar ons als milde regen,
Als de lenteregen die de aarde drenkt.’ (Hosea 6:1-3)
LIJDT GOD OOK ?
In Genesis staat er wat er door God heen ging in de tijd kort voor de zondvloed:
Jahweh zag dat alle mensen op aarde slecht waren:
alles wat ze uitdachten was steeds even slecht.
Hij kreeg er spijt van dat hij mensen had gemaakt en voelde zich diep gekwetst.
(Genesis 6:5-6)
Als we de Bijbel lezen zullen we regelmatig Gods verdriet naar boven zien komen, vooral in de boeken van de profeten.
In het boek van Hosea bijvoorbeeld vergelijkt God zich met een man die een innige liefde voor zijn vrouw heeft maar aan moet zien dat zij voortdurend overspel pleegt. En die andere mannen brengen haar niet eens geluk, integendeel. Uiteindelijk koopt Hosea haar weer vrij op een slavenmarkt om haar weer tot zijn vrouw te nemen en weer lief te hebben.
God lijdt.
Hij heeft een onvoorwaardelijke liefde voor ons, mensen, maar ziet ons voortdurend wegdwalen naar andere goden: geld, eigen eer, allerlei genotmiddelen, astrologie, waarzeggerij, enzovoorts. Het zijn allemaal goden die ons geen geluk, redding of goede raad kunnen geven.
Vroeger hoorde ik vaak vertellen dat niemand in de geschiedenis zó geleden heeft als Jezus. Dat verbaasde me; er zijn er veel die lichamelijk veel meer geleden hebben. Totdat mijn ogen open gingen: Jezus heeft op verschillende fronten tegelijk geleden. En op lichamelijk vlak was dat al ongelofelijk zwaar, want we kunnen in de Bijbel lezen dat Jezus al onze ziekten op zich heeft genomen.
Maar ook onze zonden heeft Hij op zich genomen. Al die rotzooi die het hart van zijn Vader zo krenkt moest Hij uit die beker drinken en de dood mee in sleuren. En voor dat moment moest de Vader afstand van Hem nemen, Jezus werd een vervloekte. Hier had Jezus enorm tegenop gezien. Hij had bij de gedachte hieraan bloed gezweet van angst.
Mijn God, mijn God, waarom hebt U mij verlaten?!
Alle helse krachten, alle duivelen wierpen zich op Hem. Drie uren lang was het volkomen duister, daarna beefde de aarde en scheurden de rotsen.
En dwars door dat alles heen had Hij een lijden te dragen dat God sinds het begin van de mensheid te dragen had: de pijn van een volmaakte Minnaar die afgewezen wordt, afgewezen door de mensen waarvoor Hij het deed.
Jeruzalem, Jeruzalem, dat de profeten doodt, en stenigt wie naar haar toe zijn gestuurd! Hoe vaak heb Ik je kinderen niet bijeen willen brengen zoals een hen haar kuikens onder haar vleugels hoedt, maar jullie hebben het niet gewild. (Matt. 23:37)
Maar zelfs op het hoogtepunt van Zijn lijden verhardde Jezus zijn hart niet. Hij is open gebleven, en vol liefde zelfs. Wat een God!
God gaat geen pijn uit de weg.
Hij vereenzelvigt zich zelfs met iedereen die lijdt, Hij lijdt mee. Hij houdt van ons.
God heeft zijn eigen pijn, maar lijdt toch de pijn mee van die schepselen die Zijn lijden veroorzaken.
Zou je je niet aan zo Iemand kunnen toevertrouwen?
Wat moet ik met je beginnen, Efraïm?
Wat moet ik met je beginnen, Juda?Want jullie liefde is als een ochtendnevel,
Als dauw die ‘s morgens vroeg verdwijnt.Daarom heb ik jullie gedood met de woorden die ik sprak,
Jullie neergehouwen door mijn profeten;Zo brak het volle licht van mijn recht door.
Want liefde wil ik, geen offers;Met God vertrouwd zijn is meer waard dan enig offer.
WAT DOET GOD AAN ONZE ELLENDE ?
Op de eerste plaats heeft God totaal geen plicht om iets aan onze ellende te doen, gezien vanuit het punt van rechtvaardigheid. Toch werkt Hij en veel harder en dieper dan dat wij vermoeden.
Als God zou dwingen en forceren zouden wij Hem duidelijker zien werken, maar zo werkt Hij niet. Hij heeft ons vrijheid gegeven die Hij zelf diep eerbiedigt. Hij heeft óns de verantwoordelijkheid over de schepping en elkaar gegeven en Hij zal niet buiten ons om willen werken, maar juist door ons heen. Hij eerbiedigt ons als ‘onderkoning’.
Maar God kan al dat lijden toch niet aanzien?
Nee, dat kan Hij ook niet. Hij lijdt zelf heviger dan wie dan ook. Het is immers Zijn schepping die stuk is, Zijn schepselen die de mist in gegaan zijn. Maar Hij laat zich door die pijn niet verleiden om het probleem oppervlakkig op te lossen.
Het eerste wat moet gebeuren voor herstel is de mens terugkrijgen naar waar hij was vóór de zondeval, namelijk in open gemeenschap met God. En om dat te bewerken is Jezus gekomen.
God is rechtvaardig, zonde moet gestraft worden. Jezus nam die zonde, die ons scheidt van God en de straf ervoor op zich. Hij stierf de dood die wij volgens Gods wet hadden moeten ondergaan. Toen Jezus stierf scheurde het voorhangsel van de tempel van boven naar beneden doormidden als teken dat de scheiding tussen God en de mens weggenomen is.
Aan het kruis is niet alleen onze verzoening bewerkt. Ook de kracht van onze zelfzuchtige natuur is er gebroken evenals de macht van de boze geesten die ons gevangen houden in zonde en ziekte. Maar ook onze moeiten, ziekten en pijnen zijn door Jezus gedragen. En als kroon op dit alles is Hij uit de dood opgestaan en is Hij bereid dit overwinningsleven te geven aan een ieder die wil. Opnieuw geboren worden noemt Jezus dit en dat is het ook!
Wie hem wel ontvingen en in Zijn naam geloven, heeft Hij het voorrecht gegeven om kinderen van God te worden. Zij zijn niet op natuurlijke wijze geboren, niet uit lichamelijk verlangen of uit de wil van een man, maar uit God. (Joh. 1:12)
Op het moment dat wij Zijn kind worden, vallen we pas onder Zijn verantwoordelijkheid en dat is pas het begin van het werkelijke herstel.
Zie, Ik maak alle dingen nieuw, belooft Jezus ons met deze woorden in het laatste boek van de Bijbel en dat doet Hij op de eerste plaats in ons persoonlijk als wij Hem tenminste de ruimte ertoe geven. Bidden, in de Bijbel lezen en samenkomen met andere christenen zijn daarbij belangrijke zaken.
Zie, Ik maak alle dingen nieuw en dat doet Hij in je omgeving als je Hem gaat dienen.
Zie, Ik maak alle dingen nieuw. Hij steekt als eerste Zijn hand naar ons uit, Hij zet de eerste stap. Ongelofelijk! Toch zullen de meesten die uitgestoken hand tot het einde toe negeren.
Zie, Ik maak alle dingen nieuw. Hij moet het wel doen, want wij kunnen het niet. En Hij zal komen met macht en grote heerlijkheid om uiteindelijk alle kwaad uit te bannen en alles te herstellen. Hij zal komen als Koning!
Op deze berg richt Jahweh van de hemelse
machten voor alle volken een feestmaal aan:
Uitgelezen gerechten en belegen wijnen,
Een feestmaal rijk aan merg en vet,
met pure, rijpe wijnen.Op deze berg vernietigt hij het waas
Dat alle volken het zicht beneemt,
De sluier waarmee alle volken omhuld zijn.
Voor altijd doet hij de dood teniet.
Jahweh God wist de tranen van elk gezicht,
De smaad van zijn volk
neemt Hij van de aarde weg – Jahweh heeft gesproken.Op die dag zal men zeggen: Hij is onze God! Hij was onze hoop: Hij zou ons redden.
Hij is Jahweh, Hij was onze hoop. Juich en wees blij: Hij heeft ons gered!’
WELK LIJDEN HOEVEN WIJ NIET TE ONDERGAAN ?
Wij kennen het allemaal wel: eenzaamheid, angst, kwalen, rusteloosheid, verslaving, ziekte, moedeloosheid. Wij zijn als kinderen die van huis zijn weggelopen en verdwaald zijn geraakt in een groot eng bos. We proberen de weg terug te vinden naar daar waar geborgenheid, gezondheid en geluk is. Maar wie weet de weg?
Ik ben de Weg, zegt Jezus
Als we toegeven dat we door eigen schuld verdwaald zijn geraakt, dan zal het wel niet zo moeilijk vallen om Jezus’ hand vast te pakken en ons door Hem terug te laten brengen. Maar als wij daar te trots voor zijn, als wij per se ons eigen weggetje willen zoeken, dan komen wij verkeerd uit.
Of als wij ons door de duivel gevangen laten houden met vals genot, dan wordt het onmogelijk ooit weer thuis te komen.
Voortdurend de zonde loslaten en Jezus’ hand vastpakken is de enige weg terug. Heel veel lijden zou zó van ons af kunnen vallen.
Komt allen tot Mij die vermoeid en uitgeput zijt en onder lasten gebukt, en Ik zal u rust en verlichting schenken (Matt. 11:28)
En wie werkelijk tot Hem komt, God persoonlijk ontmoet, diens ziel zal volstromen met geluk, zó vol dat het over gaat stromen. Dan valt onze schuld van ons af door Zijn vergeving, en Hij neemt de verantwoordelijkheid voor onze fouten op zich en zal ons helpen. Als je je inderdaad met heel je wezen aan Hem geeft valt er zoveel van je af dat je in het begin het gevoel hebt zo naar de hemel te zweven.
Angst en vrees vallen dan van ons af door het grote vertrouwen dat Hij inboezemt. Eenzaamheid en rusteloosheid zullen verdrinken in Zijn liefde.
En over dat alles een heerlijke saus van blijdschap!
Bij die ontmoeting met Jezus en het één worden en blijven met Hem, valt al het lijden dat aan onze ziel knaagt weg.
Maar …
Wij zijn zo gewend om droevig, bezorgd, geërgerd, bang en zwak te zijn, of hard, trots, overmoedig, en zo gewend om voor onszelf te moeten zorgen, dat wij gemakkelijk terugvallen in ons oude levenspatroon.
Maar daarom hebben wij het Woord van God gekregen, het voedsel voor het nieuwe leven, Gods opvoeding voor ons.
Tegen zorg en angst en neerslachtigheid:
Zoek eerst het Koninklijk van God,en al het andere zal u bovendien geschonken worden
(Matt. 6:33)
Als wij God de eerste plaats geven in ons leven, dan zorgt Hij volkomen voor ons.
Schuift al uw zorgen op Hem af, want Hij zorgt voor u.
Weest onbezorgd (I Petrus 5:7)
Bezorgdheid is zelfs zonde, het is ongeloof in Gods liefde.
Mij is gegeven alle macht in hemel en op aarde… en zie, Ik ben met u alle dagen, tot aan de voleinding van de wereld (Matt. 28:20)
Vrees niet. Dit woord schijnt 365 maal in de Bijbel te staan, voor iedere dag van het jaar één pil. Vrees is ongeloof in Gods macht en liefde voor ons.
Laat de Heer uw vreugde blijven; ik zeg u nogmaals: wees altijd verheugd. (Fil. 4:4). Het mag, het moet. Neerslachtigheid is een groot kwaad voor de ziel. Er is veel reden tot blijdschap als onze ogen geopend zijn om God te zien en de overwinningen en schatten die Hij aanbiedt, Zijn liefde voor u!
Genezing is een van de schatten die God aanbiedt
Hij was het die onze ziekten droeg, die ons lijden op zich nam… Om onze zonden werd hij doorboord, om onze wandaden gebroken. Voor ons welzijn werd hij getuchtigd, zijn striemen brachten ons genezing. (Jes. 53:4-5)
Er wordt vaak gezegd dat ziekte een kruis is dat wij moeten dragen.
Op de eerste plaats is het kruis waar Jezus van spreekt iets dat wij dagelijks op moeten nemen als wij zijn discipel willen zijn. Ziekte neem je niet op. Het kruis waar Jezus van spreekt is het kruis waarop onze ik-gerichtheid genageld moet worden; Hij wil dat wij onszelf verloochenen.
Op de tweede plaats is ziekte een aantasting van ons lichaam of onze geest die door God geschapen is; het is dus onze vijand én Gods vijand. Op de derde plaats kunnen we in de evangeliën lezen dat Jezus iedere ziekte en kwaal genas en nooit tegen iemand, die naar Hem toekwam, zei: ‘dit kruis zul je moeten dragen’.
Laat iemand die ziek is de oudsten van de gemeente bij zich roepen; laten ze voor hem bidden en hem met olie zalven in de naam van de Heer. Het gelovige gebed zal de zieke redden, en de Heer zal hem laten opstaan. Wanneer hij gezondigd heeft, zal het hem vergeven worden. Beken elkaar uw zonden en bid voor elkaar, dan zult u genezen. (Jac. 5:14-16)
Hij zond zijn woord en genas hen (Psalm 107:20). God zendt zijn Woord om te genezen. Nemen wij het Woord met een open, gelovig hart aan, dan gaat het zijn werk in ons doen, en niet alleen op lichamelijk gebied.
Wil je alles weten waarin God ons wilt herscheppen, dan zult je de hele Bijbel moeten lezen!
God heeft alles geschapen door het woord: Hij sprak en het was er.
Zo wilt God alles in je herscheppen door tot je te spreken door Zijn woord, de Bijbel.
De liefde en kracht die voor ons klaarliggen is onnoemelijk groot.
Maar wij zijn als mensen die aan een heel rijk gedekte tafel zitten, maar in een hoekje kruimeltjes zitten te eten. Dat zal de gastheer niet leuk vinden! Maar zo zijn wij, zo is de kerk. Geen wonder dat bijna niemand hier meer zin heeft in het christendom.
God wacht dat wij gaan bidden om een werkelijke uitstorting van de heilige Geest, en dat wij onze lompen uit zullen doen en ons zullen bekleden met de koninklijke gewaden die voor ons bestemd zijn.
God wacht dat wij ons alles gaan toe-eigenen wat ons toekomt: uit liefde voor Hem, uit zelfrespect en uit liefde voor de mensen om ons heen.
DE TROOSTER
Het is beter voor u, dat Ik heenga. Want indien Ik niet heenga, kan de Trooster niet tot u komen, maar indien Ik heenga, zal Ik Hem tot u zenden. (Joh. 16:7)
Stel je je eens voor dat Jezus bij je in huis zou wonen! Toch zegt Jezus dat het beter is dat Hij weggaat zodat de Helper, de heilige Geest, kan komen.
Jezus is weggegaan, maar voor velen is de heilige Geest niet gekomen.
Waarom niet? Omdat veel gelovigen niet werkelijk hun gehele hart op God richten, en dus ook niet op het idee komen om voor de uitstorting van de heilige Geest te bidden.
Degene die de heilige Geest in hun hart ontvangen, krijgen een intiem contact met God dat gepaard gaat met grote blijdschap en liefde. Hij is het die ons van binnenuit gaat vullen en veranderen. Hij geeft een nieuw hart, het versteende hart verbreekt hij.
Wordt vervuld met de Geest (Ef. 5:18). Het is een (heerlijk) gebod.
Door de inwoning van Gods Geest in ons hart hebben wij een voortdurend open contact met Jezus, met God. Als Jezus in onze stad zou wonen, dan zouden we voor aandacht toch steeds onze beurt moeten afwachten. Nu niet.
De heilige Geest is de Helper, de Trooster
God verlangt ernaar je te troosten en te helpen, je kracht te geven. Hij verlangt ernaar dicht bij je te komen, zodat je je hart bij Hem uit kunt storten.
Hij weet hoe moeilijk het leven kan zijn. Hij lijdt met je mee en Hij wil dat je dat weet, dat je Hem gaat ervaren. Hij wil je helpen. Hij wil voor je strijden. Aan het kruis heeft Jezus alles volbracht: al je problemen, verdriet, wanhoop, ziekte is door Hem gedragen; je zult het ervaren als je tot Hem nadert.
Roep Hem aan. Lees de psalmen en zie hoe David tot God naderde en Hem alles durfde te zeggen. Verwacht alles van Hem en Hij zal alles voor je zijn!
Werp al je zorgen en leed op Hem, dat verlangt Hij van je.
En hoe Hij je zal helpen? Laat dat maar aan Hem over. Hij zal het in ieder geval grondig doen.
God houdt van je. Hij wacht op je. Hij dringt zich niet op, maar Hij biedt zich aan. Ga vanavond of nu op je knieën, vraag vergeving voor al je misstappen, spreek je geloof en vertrouwen in Hem uit, en bid om de vervulling met de heilige Geest.
Als u dus, hoewel u slecht bent, goede gaven weet te geven aan uw kinderen weet te geven, hoeveel te meer zal dan uw Vader in de hemel de heilige Geest geven aan wie erom vragen (Matt. 7:11)
En weet je wat er gebeurt als je die volle gemeenschap met God gaat ervaren? Veel vragen die voor die tijd zo belangrijk voor je waren, zoals alle vragen over het lijden, zullen wegvallen. Ze zullen wegsmelten in de liefde van Jezus die je dan zult ervaren, en wegspatten in vreugde omdat je Hem gevonden hebt: je God, de bron van alle liefde en leven en kracht en heerlijkheid. Zijn liefde voor je is zo groot, zo persoonlijk en zo trouw, daar kan geen mens tegenop!
Mijn plan met jullie staat vast – spreekt Jahweh.
Ik heb jullie geluk voor ogen, niet jullie ongeluk:
Ik zal je een hoopvolle toekomst geven.
Jullie zullen mij aanroepen en tot Mij bidden,
En ik zal naar jullie luisteren.
Jullie zullen Mij zoeken en ook vinden,
Als jullie Mij tenminste met hart en ziel zoeken.
Ik zal me door jullie laten vinden – spreekt Jahweh –
En Ik zal in je lot een keer brengen.
