FILOSOFIE
Het woord filosofie komt van het Griekse woord ‘philosophia’, samengesteld van ‘phileo’ (ik bemin) + ‘sophia’ (kennis/wijsheid).
Het Nederlands woord voor filosofie is ‘wijsbegeerte’ (dorst naar wijsheid).
In de tijd van de Grieken was filosofie de wetenschap van het Zijn, het wezenlijke, de ethiek en de esthetica.
Hegel beschreef filosofie als de wetenschap van het absolute.
Een filosoof geloofde/gelooft dat de diepste dingen met het verstand te doorgronden zijn, maar dat geloof is tanende… Nu wordt er steeds meer vanuit gegaan dat wat de filosoof zoekt, hij nooit zal vinden.
En ach, wat heeft duizenden jaren filosofie voortgebracht?
De moderne filosofie zoekt niet meer naar ‘waarheid’ en het wezen van het ‘diepste zijn’ en ook niet meer naar de oorsprong van de ethiek en het geweten – dat heeft gewoon altijd bestaan, zeggen ze nu, of het bestaat in wezen niet, het heeft geen fundament. Zoiets moeten ze wel concluderen, want ze komen er niet uit.
Anderen zeggen maar dat alles relatief of zinloos is, maar vergeten daarbij dat hun eigen opmerking en geloof dus ook relatief of zinloos is.
De filosofie buiten God om is bankroet
De Bijbel zegt: Wijsheid begint met ontzag voor Jahweh, inzicht is vertrouwdheid met de Heilige (Spreuken 9:10).
Dus als je ontzag voor God hebt en een persoonlijke relatie met Hem hebt, beginnen de dingen je te dagen.
Laten we wat filosoferen…
Het geloof is de zekerheid van de dingen die men hoopt, en het bewijs van dingen die men niet ziet, zegt de schrijver van de brief aan de Hebreeën in de Bijbel.
Dat klinkt interessant. Daar staat eigenlijk dat je door het geloof de zekerheid hebt dat je echt gaat krijgen wat je hoopt. Dat is toch geweldig!
De details van die hoop kunnen wat misvormd zijn, zoals hopen dat je in de eeuwigheid 70 maagden zult krijgen, zoals moslims geloven voor martelaren. Maar wat uiteindelijk iedereen hoopt is volmaakte liefde te ontvangen, gelukkig te zijn en vrede te hebben.
Hoeveel mensen zoeken dat niet? Dus iets in de mens zegt dat het moet bestaan. Het ligt ergens in het collectieve geheugen. Het is alsof de mensheid verdwaald is, heimwee heeft en op zoek is naar thuis.
Hoop is in een duidelijke hint naar het bestaan van wat men hoopt.
Zo zou je het ook kunnen zeggen. Waar komt hoop anders vandaan?
Een mens hunkert naar liefde, naar volmaakte liefde, en is hevig teleurgesteld als blijkt dat haar of zijn de droomprins of droomprinses dat niet kan geven.
Waarom niet alleen maar hunkeren naar iets dat je kunt krijgen? Dat doen dieren toch ook gewoon? Waarom zoekt de mens naar het volmaakte, naar eindeloze liefde en acceptatie die onder mensen niet gevonden kan worden; hoe komt dat?
En hoe komt het dat mensen idolen zoeken en andere mensen zo kunnen aanbidden, verafgoden? Lijkt me dat dieren dat ook niet doen. Dat zit toch niet in de natuur?
De laatste 5 jaren voor mijn bekering was ik sterk met Oosterse filosofieën bezig. Daar wordt gezegd dat alles in de natuur een geestelijk parallel heeft, bijvoorbeeld het sterven van een zaadje dat nieuw leven voortbrengt, groei, enz. Toen dacht ik: waar in de geestelijke wereld vind je dan een papa en mama? Ik heb die gedachte daarna maar weer weggeduwd, want ik wist er geen raad mee. Ik realiseerde me wel op dat moment dat liefde en geborgenheid van iemand ontvangen de grootste behoefte van een mens is.
In arme landen is weinig bezit, soms zelfs honger en nauwelijks medische verzorging. Toch lijken die mensen gelukkiger dan wij te kunnen zijn. Alsof ze die kunst beter verstaan. En waarom zijn er in onze cultuur zo veel depressies en zelfmoorden?
Het antwoord is eenvoudig: relaties maken de mens gelukkig en afwezigheid van (goede) relaties drijft naar eenzaamheid en diepe depressie.
Relaties hebben is de diepste behoefte van de mens. Dat merk je ook bij het sterven; weinigen zullen alleen in hun auto willen sterven of vragen dat al hun geld naast hun op bed gelegd wordt. Nee, iedereen zo’n beetje zal familie en vrienden roepen en op de eerste plaats de geliefden om bij hen te zijn.
Hunkering naar volmaakte liefde, de drang tot aanbidding, het zoeken naar een thuis zijn allemaal een teken dat God bestaat, die een volmaakte, liefhebbende Vader is en een eeuwig thuis aanbiedt.